İPEK MENDİLLİ GELİNLER..💦
Zeytinlik evimiz bir okuldu. Odalar ise bir atölye...Sizler beni terk edene dek.
Istanbul dönüşümüz...1954
Benden kopuşunuz 1956...Ev okulumuz 1960'a dek sürdü.
Boyalar, tablolar-kitaplar-dergiler-gazete arşivleri-notalar-mızıka-akerdeon-marakas-kaval-cura-bağlama ve gitar...sinema makinesi-hacivat-karagöz kuklaları-teypler-kasetler-islâmi kitaplar-dikişler-çiçek yapımları...v.b
Hepsi sizlerle dansediyordu. Ben bir köşeden izliyordum. Sokakta mor salkımlı bahçe merdiveninde resim ve kitap sergisi açardık.
Henüz 9 yaşımdaydım. Seni aldılar bir kayığa binip gemi kamarasına bıraktılar. Balayı dediler. Bir şey anlamadım.
Neden vapur neden balayı...Sonra öğrendim ki hepsi kandırmaca....Göz boyama...Biz kayığa dönüş için bindik. Eve geldik.
Annem karyolanı topluyordu. Gizlice geceliğini sakladım.
Onunla aylarca yattım ağlaýarak.
💦
1938 Sonbaharında İstanbul Fatih semtinde doğmuşsun.
2021 Kışında gene doğduğun kentte bu kez Kilyos'ta olacaksın...
Sen ve diğer büyüklerim öğretmenim oldunuz.
Bak çocukların-torunların-damatların-Gelinim ve oğlum renkli çiçeklerini verecekler sana...Rengarenk olmasını ben istedim.
Hoşça kal sevgili Mukadder Ablam...🌿☘️🌱Nurlar içinde dinlen.
Kardeşin...
Müyesser 🍁🍂
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder