Rauf  İnan’ı  Okumak   ( 1990 yılına ait bir deneme yazımdan )

                                    

“Bir süredir,Rauf İnan’ın ‘KÖY ENSTİTÜLERİ ve SONRASI ‘kitabını okuyorum.Değerli eğitimci bu eserinde;köy enstitülerinin kuruluşlarını ve etkinliklerini anlatıyor.Tadına doyamadığım bir zevkle okuyorum.Kitabı okudukça,eğitim tarihimizin inanılmaz çalışkanlıktaki özverili eğitimcileri tanıyor -bizler hiçbir şey yapamamışız- diyorum.

    Okuduğum bölümlerden yalnızca birini özet olarak aktarmak istiyorum:

Yıl ,1942 temmuzu.Dönemin Cumhurbaşkanı İsmet İnönü,Çifteler Köy Enstitüsü’ne gelecektir.Enstitü müdürü Rauf İnan,enstitüde olağandan başka bir şey yapılmamasını,öğrencilere günlük yaşantılarından en ufak bir değişme yapmamalarını,temizliklerine bile her günkünden başka bir şey eklememelerini bildirir. İsmet İnönü ve İlköğretim Genel Müdürü Hakkı TONGUÇ enstitüyü gezerler.İnönü, öğrencilerden birinin pantolonunun yırtılmış olduğunu görür ve “Öğrencilerin başka elbiseleri yok mu?”diye sorar. Rauf İnan ise;öğrencilerin yeni giysilerinin bulunduğunu,ancak bugün iş günleri olduğunu,bu nedenle kendilerine başka türlü görünmek istemediklerini açıklar. İsmet İnönü bu yanıt karşısında çok mutlu olur.İnönü ve Tonguç, Rauf İnan’ın evini gezerler.İnönü kitaplık arar.Kitapları özenle inceler,okunup-okunmadığını sorar.Hakkı Tonguç’a, en büyük dileğinin köyde değerli bir kitaplık görmek olduğunu, bugün onu gördüğü için çok sevinç duyduğunu söyler.Köy alanında, diğer komşu köylerden gelen arabaları gördüğünde:”Neden gelmişler?”- “Niçin duyurdunuz?” sorularını sorar.Rauf İnan ise, “Duyurmasaydık Paşam, siz gittikten sonra onlar bize sormazlar mıydı, O yalnız sizin Cumhurbaşkanınız mı, bizimki değil mi?Ne diyebilirdik?” der.İsmet İnönü sessiz kalır ama açıklama hoşuna  gitmiştir.  

………………………………………………………………………………………….

………………………………………………………………………….

                                                           **********

Notum: - Öğretmen Okulunda -1964,1967-bizlere tıpkı,Nazım Hikmet gibi,Köy Enstitüleri de tanıtılmamıştı.Tüm öğrendiklerim ,gelişimim için bireysel çabam sonucudur…

                                                            **********

-Ve…1946 yılı…Aydınlama Devrimimizin köklerinin kesilmesi…

                                                                                                       Müyesser Karaibrahim